Değerli okuyucularımız

Dinimizde bir kimseyi kendine bağlamak veya büyük bir zata bağlanmak, iple, parayla, mevki ile değil, sevgi ile olur.

Ama ne gariptir ki günümüz dünya insanın çoğunluğu menfaat sarmalında rüzgarın bir yaprağı savunması gibi, bir ağırlığa ve sağlam bir kıbleye sahip değildirler.

Bu gibi insanların dünyası menfaattir.

Menfaat içinde yapılan her şey dünyadır.

Helalinin hesabı, haramının azabı olan dünyadan kurtulmak lazımdır.

Yükü az olan, rahat eder.Fakat insanlar doymayıp, Biraz daha! Biraz daha! derler ve huzursuz olarak ölürler.

Halbuki rızık bellidir.Kimse rızkını almadan dünyadan ayrılmaz.

Değerli okuyucularımız, Cenabı Allah zaten kimse rızkından korkmasın, çünkü rızık benim arzımdadır, beyanatıyla insanlara mesaj vermektedir.

Daha insanlar dünyaya gelmeden önce rızıkları Cenabı Allah tarafından tayin edilir.

Bir hadisi şerifte nakl edildiği gibi: Eğer insanların rızkından korktuğu kadar, Allahın cehenneminden de korksaydı, halbuki ikisinden de kurtulacaktı hadisini bizlere hatırlatmaktadır.Ama ne hikmetse bilinmez, insanoğlunun çoğu kendisini Cenabı Allaha teslim etmekten aciz kalmıştır.

Doyumsuz istek ve arzularının bir an önce gerçekleşmesi için ”gelirse gelsin, nereden gelirse gelsin ”kolayına kaçarak kendini dünya malı kucağına atmıştır.

Kendini Allaha havale edememiştir.

Bütün kötülüklerin başı dünya sevgisidir.Bütün kötülükler, kavgalar, almak üzerinedir.Dünyalık isteyen sevimsizleşir.Veren aziz, alan zelil olur.Kula değil.Allaha el açmalı.

Çağımızda Allahı, Kuranı, Peygamberleri, farz ve sünnetlere tabi, elhamdülillah müslüman din kardeşlerimiz sayıca çoktur. Bunlara nispeten tamamıyla Allahın emir ve yasaklarından kendini soyutlamış, kendilerini menfaat ve dünya sarmalına teslim etmiş insanlarımız da  az değildir.

Allahın rahmeti azabından daha büyüktür elhamdülillah.Bu rahmet insanlığa ne güzel bir umuttur ki, ne var ki bazı dünyalık insanları bu güzellik ve kurtuluş ışığı ve hakikati görememektedir.

Allaha el açıp, isteyeceğine kula kul olma, menfaat ve günü kurtarma derdiyle, Allahtan uzaklaşıp dünya ve dünyalıklara körü körüne  teslim olmuştur.

Bu gibi  insanlarımız, hiç farkında olmadan kalıcı olanı, geçici olana tercih ederek büyük bir ziyan ve hüsranla bu gaflet uykusundan uyanacaklarını unutmasınlar.

Bu dünyada kim kimi severse, ahirette onunla beraber olacak demektir.

Sevgi ile bağlananı kimse koparamaz.Menfaat ile bağlayanlar her an kopabilir.

Bugün hani hep insanlık şikayet ediyor ya kendi halini, bu hal insanlığın  eseridir.

Dünyaya körü körüne bağlanmak, menfaat pusulasıyla yatıp kalkmak, dünya ve dünyalığı tercih etmek, elbetteki baki bir tercih değildir.Baki olmayan bu bu tercih bizi bu dünyada,  aile, akraba, komşu, yönetim, adalet, insan hakları, kısacası hayatın her kademesinde bizlere duyu organlarımızı iflas ettirdi.

Duyuyoruz, işitiyoruz, görüyoruz, hissediyoruz, tat alıyoruz, ama insani olarak islevselliğimizi yerine getiremiyoruz.

Sevginin sınırsızlığını, pamuk ipliğine bağlı menfaat sarmalına feda ediyoruz.

İnsanlık dünya sultanı değil, ahiret sultanı olma yolunda kürek çekmelidir.

Unutulmaması gerekir, Ahirette, dünya sultanlığı işe yaramaz.