BAŞLI BAŞINA BİR NASİHAT OLAN ÖLÜMÜ DERİNDEN DÜŞÜNEREK HATIRLAMAK.-
Nevzat AKSOY
Değerli okuyucularımız:
Değerli insanlar, beşer olarak bu fani alemde
nefis ve arzularımızın dur durak bilmeyen is-
tekleri bizleri bilinmeyen mezralara çekerken,
ölümü sık sık hatırlayıp,gideceğimiz gerçek
yurtlarımızın istikametinde amel işlemek en
doğru tesellimiz olacaktır.
Yaşam rotayı sürekli ileriye doğru dümen
kırarken, maalesef ölüm her gün insanoğlunu
biraz daha kendine çekmektedir.Yani her gün
dünyadan biraz uzaklaşıyor,ebediyetin imtihan
dünyasına yaklaşıyoruz.Gün yok ki aramızdan
annelerimizi, babalarımızı,kardeşlerimizi, akra-
balarımızı, komşu ve arkadaşlarımızı ebediyete
yolcu olarak vermeyelim.
Peki bu sevdiklerimizi bir bir kaybederken
bir gün sıra bize de gelecek muhasebesini ya-
pıyormuyuz.? Ya da başımızı yastığa koyduğu-
muzda bir maziye daldığımızda, sevdiğimiz ve
yakınlarımızın, geçmiş anlarını bir bir,kafamız-
da canlandırıp bunun özlem ve üzüntüsünü
yaşıyormuyuz.? Evet değerli arkadaşlar belki
aramızdan bazı kişiler ölümü aklına getiremi-
yecek kadar gaflette olan insanlarımızda yok
değil.Bizde bu tür arkadaşlarımıza diyoruz ki:
yaşadığımız hayat ne kadar gerçekse, ölüm de
o kadar gerçek ve belli başına düşünen insana
bir nasihattır.
Eğer bizler birer mümin olarak cennetin bi-
rer adayları olmak istiyorsak ölümün nasihat
dolu gerçeğinden ders alıp,her zaman Allahı
ve ölümü hatırlayan bir kul olarak günaha aşi-
na olmayan kullar olmalıyız.Bizleri sakın dünya
malının verdiği ihtiraslar rehavet getirmesin.
Çünkü bu can ve nefesin bile bize emanet ola-
rak verildiği bu dünyada,kendi elimizle yaptığı-
mız iyiliklerden başka bir sermayemiz yoktur.
Yunus Emre’nin değişiyle ;
”Mal sahibi mülk sahibi, hani bunun ilk sahibi,
malda yalan mülk de yalan,varda biraz sen o-
yalan.”
Evet değerli arkadaşlar,makamlar,mevkiler, şan
ve şöhretler,zenginlikler,yatlar, katlar,bizim de-
ğildir. Yedirdiğimiz, içirdiğimiz,giydirdiğimiz ve
yaptığımız iyilikler bizimdir.Tıpkı bir insanın
öldükten sonra nasıl cesedi toprak olup,ruhu
kalıyorsa,bu dünyadaki sahip olduğumuz şeyler-
de bu dünyada kalıp, yaptığımız iyilik amelleri
bizimle kalacaktır.
Değerli arkadaşlar her gece başımı yastığa
koyduğumda,ölümü hatırladığım zaman, daha
düne kadar aramızda olupta, şimdi kaybettiği-
miz akraba ve sevdiklerimizi düşündükçe tüy-
lerim diken diken oluyor,vücudum soğuyor,
tir tir titreyerek doluyorum.Ölümün soğuk yü-
zünün tesirini yaşıyorum.Cenabı Mevlam biz-
leri doğru yoldan ayırmasın.
Hz Ebubekir’in deyişiyle
İnsanların fakirlikten korktuğu kadar, eğer Alla-
hın cehenneminden de o kadar korksaydı ,ikisinden de kurtulacaktı.
Evet biz de şim-
di diyoruz ki eğer insanların bu dünyadaki e-
manet olarak verildiği dünya malına o kadar
tapıyor ki eğer ebedi dünyayı ve ölümü düşün-
şeydi dünyayı cennete tercih etmezdi.
Sevgi ve saygılarımla.