SÖZ YORGUNU TOPLUM!

YAHYA AKSOY
“Laf lafı açar,laf kapıyı açar ,/Yiğidi kılıç kesmez bir acı söz öldürür” diye söylenen halk sözünün
derinliklerinde, sözün yeri, zamanı ve anlamı üzerine vurgular yapılmakta.
Konuşmayı seven toplumuzda yaşanan “dedi ki, demiş ki” söylemleri ile başlayan atışmalar, kapışmalar
v e ardından gelen kin nefret, kavga ve kutuplara ayrılan toplulukta hzursuzluk ve karamsarlıklar
yayılarak umut kapılarına kilit vurmakta.
Söz vurgunu ve söz yorgunu bir toplum ortaya çıkmakta. Sohbetleri yerini alan ağır söz atışmaları ile
yaralı kalpler çoğalmakta,yorgun, kırgın, dağınık,umutsuz bir toplum ortaya çıkmakta.
“Yüz dinle, bin düşün, bir tek söz söyle,
Sözünden bilinir irfân demişler.” (Mir’âti )
“Aşağı mahallede bir yalan sözyledim, yukarı mahallede ben de inandım” derler. Yalan dünyayı yalanlar
ve yılanlar kaplayınca bireyi ve toplumu kırgınlıklar ve yorgunluklar sarmakta. Ünlü yazar J.B. BURY
‘nin “Fikir ve Söz Hürriyeti” eseri okunarak ilham alınmalıdır.
Her zaman, her olayda ve her konuda söylenen yanlış, anlamsız, duyarsız ve yaralayıcı sözlerin acı
etkileri bireyi ve toplumu etkileyerek ülkenin birlik ve bütünlüğüne de olumsuz katkılar vermekte. “Huzur
arıyorum!” diyen insanlar çoğalmakta.Sokakta, salonda, okulda, konferansta, siyasi toplantılarda, TV
söyleşilerinde yaratılan gereksiz ve yersiz bağırıp, çağırmalar, gürültüler ve maksadını aşan atışmalar
kime ne yarar ve ne zarar sağlamakta diye bir sosyal araştırma yapılırsa, toplumun söz yarası ile yorgun
düştüğü açığa çıkacaktır.
Her seçim atmosferine girildiğinde yaşanan boş ve anlamsız söylemlerden bıkan ve usanan toplum,
“yeter artık,karşılıklı saygı ve hoş görü ile konuşulsun, tartışılsın, bilgi, akıl, bilinç öne çıksın, kavganın
yerini kardeşlik alsın” gibi söylemlerle herkesi uyarmakta.
Kavga yerine, sukunetle, bilgi ve mantıkla yoğrulmuş projelerle konuşan siyasi adaylara toplum pirim
vermekte…Son günlerde buna yakından tanık olmaktayız.
“Düşmanımız kindir bizim…” diyen Yunus Emre ile “…Kin yürekte yüktür,sevgi gönülde güldür” diyen şair
Prof. Dr. İbrahim Agah Çubukçu’ya ve daha binlerce ozan, bilge ve şaire gönül vermeliyiz. Kültürümüzün
temeli ,hoş görü, sevgi ve saygı ile yoğrulmuştur.
Uygurlara ait bir atasözü, yüz-göz ve söz’ün yerini ve anlamını vurgulayarak, : ” Yüzün süsü
gözdür, dilin süsü sözdür,” demekte.
Çevre kirliliği yaratan ve hiç bir etkisi olmayan binlerce renkli afiş sokaklarda artık yok.Aynı şekilde insanı
ve toplumu yoran yanlış, anlamsız ve gereksiz söylemler de yok oldukça huzur ve düzen halkımız
arasında beğeni kazanmakta. Az konuş, doğru konuş ve etkili konuş anlayışı hakim oldukça barış, birlik
ve sevgi ile birlikte tatlı yarışlar insanları mutlu etmektedir. Her türlü mücadelenin hedefi, toplumun
huzuru, başarısı ve birliği olmalıdır.
“Oh be , yeter be, bıktık be şu söz gürültüsünden ve karmaşasından” diyenler çoğaldıkça siyasi ve
sosyal hayata ve söylemler de bir çeki düzen gelecek,huzur lu ortam oluşacaktır.
“Sözüne değil, özüne bak,niyetine bak, toplumsal yararına bak,uygulamalarına bak ve insani yaklaşımına
bak” ona göre söz söyleyenleri değerlendir.Arşimet terazisinde tart,Sokakları aydınlatmak için elinde
feneri ile dolaşan bilge Diojen’den ders al,Darendeli âşık Beyanî’nin 1985 Gençlik Yılı’nda ödül alan
“OĞUL” şiirinde dediği gibi:” …Sahip çık kimseye verme bir karış/Bu toprak üstünde başlat bir
yarış/Fikirle savaş yap fikirle yarış/Kılıç en sonunda vurulur oğul…”
Nasrettin Hoca’nın hemşerisi ünlü şair Şevki Akar, bir şiirinde şöyle demekte:
“Kimileri kuru sıkı, kimi desteksiz atıyor;
Pişmiş aşa kimi zehir,kimi soğuk su katıyor…”